مصطفی

چرا کشور ما شده زیردست

چرا رشته ملک از هم گسست

چرا هر که آید ز بیگانگان

پی قتل ایران ببندد میان

چرا جان ایرانیان شد عزیز

چرا بر ندارد کسی تیغ تیز

برانید دشمن ز ایران زمین

که دنیا بود حلقه، ایران نگین

چو از خاتمی این نگین کم شود

همه دیده‌ها پر ز شبنم شود

 فریدون مشیری

پوران فرخزاد

شیدا محمدی




 فریبا شادکهن

شقایق زعفری

فرشته وزیری نسب

رباب محب فریبا یوسفی 3  فریبا اسماعیلی  فرشته پناهی ستار جلیل زاده

مثل زنی که از عبور وُ شیشه می ترسد 

می ترسم از جدا شدن ام

وَ ترسم از اشیاء ،

ترس از زوال ِ دهانی ست

که در محاق تن ام ساختی

عادت کرده ایم یا

عادت کرده ایم ؟

که قطعه قطعه می افتم

در آئینه ای که آب های زمین را

وارونه کرده است

آبشش را

در لیوانی پُر آب ، رها می کنم

وَ ترس ِ خواستن ات در سرزمین ِ بی ماهی

شعری را به گریه های مان متقاعد می کند .

وَ مرد ، توی تاریکی

آهسته گفت : " نرو ! "

 شعری ازپگاه احمدی